Evet, güle güle 2015... Aslında bu yıl benim için çok da kötü sayılmazdı. Eşimle beni en çok yoran, 85 yaşındaki kayınvalidem oldu. 2014'ün ortalarında kalçasını kırmış ve uzun süre yatalak kalmıştı. Bu süreçte geçirdiğim zor günlerden sonra bu bloğu açmaya karar vermiştim. Sık sık yazamasam da benim için bir sığınak oldu burası. Bu yıl yürütenle de olsa yürüyor. Ama geçirdiği ameliyatlardan sonra yediğini bile unutuyor. Her akşam, beni aç bıraktı diye eşime şikayet ediyor. Yoruldum galiba... Bu sorunlara göğüs germek her geçen gün zor oluyor...Huysuzluğu sınırlarımı zorlamaya başladı. Tabii stres yüzünden benim de sağlığım bozuldu. Ama halime şükrediyorum. Sağlık sorunlarım çözümsüz değil. Kızım, eşim, ailem, sevdiklerim... Şükredecek çok şeyim var :))
Ya ülkemiz öyle mi? Ya dünya? 2015 tüm bu kötülükleri alıp da gitse ne güzel olurdu. Yukarıdaki resimdeki gibi huzurlu bir dünya gelse... Keşke elimde sihirli bir değnek olsa ve şöyle bir sallayıp, her şeyi düzeltebilsem. 2016'dan umutluyum diyemiyorum. Ama umut gerekli değil mi? İnsan umut ettiği sürece yaşarmış. Her şeye rağmen 2016 güzelliklerle gel olur mu? Hepinize mutlu yıllar diliyorum...
Share This :
comment 0 yorum
more_vert